اولویت بندی مدیریتی تعدادی از حوضه های آبریز کشور با استفاده از روش های فرایند تحلیل شبکه ای (ANP) و الگوریتم ترکیبی جدید بر اساس ANP-TOPSIS فازی

آب از محورهای اصلی توسعۀ پایدار و رکن اساسی آمایش سرزمین است و مدیریت پایدار کمی و کیفی منابع و مصارف آن، نقش مهمی در ارتقای بهداشت، رفاه اجتماعی و توسعۀ پایدار دارد. از طرف دیگر، با توجه به ارزش اجتماعی، اقتصادی، امنیتی، سیاسی و زیست­محیطی این مادۀ حیاتی، تصمیم­گیری و مدیریت در زمینۀ منابع آب بسیار مهم است. راهبردهای توسعۀ بلندمدت بخش آب کشور، گذشته از اینکه راهنمای مناسبی برای تدوین برنامه‌های مدیریت آب کشور در حوضه­های آبریز است، با ایجاد هم‌پیوندی در عرصه‌های مدیریت فرابخشی آب، موجب بهره‌برداری بهینه از منابع آب کشور خواهد شد. در برنامه­ریزی کلان ملی، اولویت­بندی حوضه­های آبریز، بخش مهمی از برنامۀ جامع آب در زمینۀ تخصیص منابع برای حوضه­های آبریز است که کمتر به آن توجه شده است. با توجه به اهمیت مسئله و پیچیدگی آن به‌علت وجود راهبردهای مختلف با درجات تأثیر متفاوت و همچنین ارتباطات پیچیدۀ بین راهبردها، در این تحقیق اولویت­بندی حوضه­های آبریز با استفاده از روش ANP و روش ترکیبی ANP با TOPSIS فازی انجام گرفته است. گزینه­های بررسی‌شده، حوضه­های آبریز بحرانی کشور شامل حوضۀ آبریز دریاچۀ ارومیه، اترک، سفیدرود، دریاچۀ نمک و زاینده­رود است. نتایج نشان می­دهند که حوضۀ آبریز دریاچۀ ارومیه و اترک، به­ترتیب بیشترین و کمترین امتیاز را دارند. این بدان معناست که حوضۀ آبریز ارومیه برای اعمال راهبردهای بخش آب در اولویت قرار دارد و به‌عبارتی بحرانی­ترین حوضه است. درنتیجه، اعمال راهبردهای آب در این حوضۀ آبریز نسبت به دیگر حوضه­ها ضروری­تر است.